WANDELBUURMAN

Christopher Marvell

'Er was een tijd Zn., dat ik elke dag werd uitgelaten. Elke dag om vier uur stond de wandelbuurman onder mijn raam te fluiten. Zijn fluitje herken ik overal. Net als het fluitje van mijn vader en mijn moeder, "de roep van de tureluur". Waar ik ook ben, die fluitjes herken ik. Fluitjes maken familie.

'Het klinkt als een verhaal van lang geleden.' Zegt Zn.
'Dat is het ook.' Zegt Struikelrover.
Struikelrover kijkt uit het raam.
'Wat kijk je?' vraagt Zn..
'Ik kijk naar het bruggetje, het bruggetje waar ik de wandelbuurman altijd aan zag komen lopen. Dan zag ik hem slenteren en dan wist ik: straks komt het fluitje. En dan holde ik naar beneden met alle vier mijn poten in de lucht.

'Dat is niet waar,' zegt Zn., er zat ook vaak lood in je schoenen en dan gaat dat hollen-van-de-trap-en-hop-met-je-poten-in-de-lucht voor geen meter.'
'Dat weet ik wel,' zegt Struikelrover, 'maar het lood verdween altijd tijdens het uitlaten, altijd.  Daar zorgde de wandelbuurman wel voor. Hij vertelde me van eilanden waar hij had gewoond, van grote Finse vrouwen die zomaar, hop, een boomstam optilden alsof het niets was. Hij vertelde me van vissen in de zee, van stormen die hij te trotseren wist, van de worst op zijn brood en van wat hij dacht als hij niet slapen kon. En met elk verhaal werd het lood in mijn schoenen minder zwaar. Het werd zelfs zo licht dat...'
Struikelrover krabt voorzichtig aan zijn oor en fluistert: 'Mijn schoenen werden zo licht dat het lood verdween. Ik had dat willen zeggen. Ik had willen zeggen tegen de wandelbuurman dat het lood verdwenen was en dat wandelen dan opeens zo lastig gaat. Ik riep het nog wel, maar toen vloog ik al te hoog. Ik bedoel, vliegen is helemaal zo makkelijk nog niet als je het nog nooit gedaan hebt en dan gaat er wel eens iets mis en dan vergeet je dat...'
Struikelrover zucht en kijkt weer naar het bruggetje.
'Ik had het zo graag een beetje anders willen doen.' Zegt hij kleintjes.
'Met wat meer verve en elan. Maar als je plotsklaps vliegt, dan..'

'Ook Struikelrovers kunnen vliegen.' Zegt Zn.
Struikelrover lacht.
'Ik vraag me af of de heren ornithologen daar ook zo over denken.'