.

THERMIEK

Jan de Kinder
'Hier de bocht om Zn.! en dan links en dan rechtdoor en dan bij die kerktoren drie rondjes eromheen
en dan linksaf naar dat bos en dan daar, zie je dat huisje? daar moet je overheen en dan achter dat kippenhok weer naar rechts en zeg, kun je niet een beetje harder? Nee, hier links zei ik toch!'
De wind waait als een dolle om Struikelrovers haren en de kleppen van zijn vliegenierspet flapperen als een bezetene.
'Schiet nou toch eens op verdorie en doe eens wat ik zeg!' gilt hij in Zn.'s oren. 'Naar links zei ik toch, naar links!'
Zn., zegt niets, doet ook niets. Hij laat het stuur los en steekt doodgemoedereerd zijn handen in zijn zakken.
Struikelrover kijkt verbijsterd.
'Maar..' stamelt hij, 'zo gaat het mis, met gruwelijk en afgrijselijk en och hemeltje hoe moet dat dan.'
'Welnee,' zegt Zn., 'dat denk je maar. We doen het gewoon op de thermiek.' Struikelrover kijkt om zich heen. Zn. heeft gelijk, ze zijn niet neergestort en zweven kalmpjes door de lucht. Het voelt verrekte lekker en een stuk rustiger is het ook, maar erg veel zin in toegeven heeft hij nog niet. Stuurs kijkt hij naar het voorbijtrekkende landschap.

'Een Struik is geen zwaluw die vliegjes verorbert in de lucht, een Struik moet foerageren.' zegt Zn..
'Wat weet jij daar nou van!' Struikelrovers stem klinkt schril en pieperig.
'Alles.' zegt Zn. wijs. 'Broekzakmateriaal.'
In Struiks ooghoek glinstert wat.
'Niks niet erg hoor.' zegt Zn. 'en gek al helemaal niet.'
Struikelrover kauwt een beetje op zijn lip.
'Soms denk ik dat ik....'Struikelrover hapert, 'dat ik dondergoed en van je luister nou maar naar mij want dan komt alles goed. En het komt ook van houden van en van een beetje bang met bibbers van straks zit ik hier met mijn vliegenierspet te flapperen.'
'Weet ik toch.' Zn. glimlacht, 'Broekzakmateriaal.
Struikelrover slikt. 'En dan moet het ook nog van je hoppentee en snel een beetje, want wachten, daar houden Struikelrovers niks niet van. En dan gaan ze over de rits want dan vlogen ze te snel en te dwarrelig.'
'Soms hoef je alleen maar te kijken Struik. Kijken en je mee laten voeren met de wind.'
Struikelrover knikt. 'Met ieder voor zichzelf bepalen wanneer rechts en wanneer links en wanneer een rondje om het kippenhok.'
'En samen op de thermiek, dan kom je er vanzelf wel.'
Daar zweven ze dan, door de lucht. Kalm en met losse handen.
Onder hen glinstert de zee, als een spiegel.
Zn kijkt Struikelrover indringend aan. 'Ja, wat?' Hij wordt er zenuwachtig van
'Je moet even met je nagel, daar...' zegt Zn. 'Zit een vliegje tussen je tanden.'