.

REKENSCHAP

Aldo Sergio
Zn. zit aan zijn bureautje.
Hij kijkt ijverig en bijt de velletjes van zijn duim.
Voor zijn neus ligt een vel angstaanjagend wit papier.
'Hoe begin je nou zoiets?' Met een gewichtig gebaar schroeft hij de dop van zijn pen.
'Geachte heer S. Rover,' schrijft hij. 'Nee, dat is niks.' Hij schrikt ervan, zo officieel.
'Lieve Struik,' probeert hij nog een keer. 'Struikelmans!' Nee. 'Ouwe Struikelaar!' Ook niet.
Hij spuugt een velletje de kamer in en begint aan zijn nagel. 'Zo wordt het niet wat.'

Struikelrover was gaan waaien, gaan waaien in een boom. 'Met de wind mee,' had hij gezegd.
'En soms ook met de wind tegen.'
'Dat is zowat een jaar geleden!' schrijft Zn. op het papier. 'Is het nou niet eens klaar met dat gewind in je haar en maar zien waar je wappert?'  Woest veegt hij het vel van tafel. 'Ach wat!' roept Zn. narrig.
'Zo zit het helemaal niet, dat weet ik ook wel, maar dat ik je mis en dat ze naar je vragen.'
Zegt hij zomaar de ruimte in.
'Ze willen rekenschap.'
Zn. aarzelt. Hij zit maar in het wilde weg te roepen. Niemand hoort hem, maar lekker is het wel dus hij gaat nog even door:'Ik snap het wel hoor,' vervolgt Zn. zijn verhaal, 'dat is ook fijn, met je hoofd tussen de takken. En bovendien, je steekt er nog eens wat van op. Over piepers en sijsjes en hoe die vliegen en over korstmos en torretjes en wat niet al. Maar je kunt er toch over vertellen? dat hoeft toch niet almaar zo alleen en stilletjes?' Zn. weet wel beter, leer hem Struikelrover kennen. 'Een pappenheimer in mijn broekzak.' mompelt hij.
Zn. slaakt een zucht. 'Het zou gewoon leuk zijn als hij er weer eens op los Struikelde.'
Op de gang rommelt iets. het klinkt als met je laarzen door de bladeren.
'Wil je ook thee?' vraagt Struikelrover met zijn hoofd in een merkwaardige bocht om de hoek van de deur.
'Nee!' roept Zn. 'ik wil rekenschap! of eigenlijk,' hij wiebelt op zijn stoel, ' eigenlijk wil ik gewoon dat je weer eens een verhaal vertelt. Dat je weer schrijft. over jou en over mij.'
Zo, dat is eruit. Doodmoe en slap valt Zn. achterover in zijn stoel.
'Oh,' zegt Struikelrover.
Hij schraapt zijn keel.
'Ja, dat kan natuurlijk best.'